به گزارش قدس خراسان، در هفتمین شب از رویداد 60 سال سینمای ایران و ارادت به امام رضا(ع)، فیلم به آهستگی به کارگردانی مازیار میری به نمایش درآمد.

تعداد کم آثار امام رضایی در این سال‌ها تعجب‌آور است

میری در نشست نقد و بررسی این فیلم بیان کرد: وقتی آقای شعیبی به من از اکران به آهستگی در این رویداد خبر داد، خوشحال شدم، اما بعد متعجب شدم از اینکه در این سال‌ها، این تعداد محدود درمورد امام رضا (ع) و اقلیم خراسان فیلم ساختیم. بخشی از این ماجرا به این برمی‌گردد که در گذشته کار کردن در حرم بسیار سخت بود اما خدا را شکر این روزها شرایط خیلی بهتر شده است.

وی راه حل افزایش تولیدات درخور و شایسته امام هشتم را دغدغه‌مندی و علاقه‌مندی مدیران فرهنگی دانست و ادامه داد: من فکر می‌کنم در سال‌های اخیر در این مضامین فقط یک فیلم شایسته، یعنی بدون قرار قبلی از بهروز شعیبی ساخته شده است. در این زمینه علاوه بر مسائل مالی، مساله مهم‌تر ایجاد شرایط مناسب برای فکر کردن و کار ساختن است.

برخی فیلم‌های روی پرده شایسته سینمای ایران نیست

این کارگردان سینما ادامه داد: من شرایط این روزهای سینما را مناسب نمی‌دانم، وضعیت این روزها و فیلم‌هایی که روی پرده می‌رود، مناسب سینمای ایران نیست. شأن سینمای ایران فقط فیلم‌هایی مبتذل بافروش‌های نجومی نیست، گویی با این اثار داریم با فرهنگ تجارت می‌کنیم. وقتی اینگونه رفتار می‌کنیم، قطعا درمورد بعد معنوی مکان مقدسی مثل حرم هم حرفی زده نخواهد شد.

میری ادامه داد: امام رضا یک نقطه اشتراک پررنگ در فرهنگ ایرانی است. مصداق بارزش سال تحویل و حضور پررنگ مردم در حرم است. آدم‌ها با هر نگاه سیاسی می‌توانند یک نقطه اشتراک داشته باشند و آن نقطه اشتراک در فرهنگ ما بعد معنوی این مکان مقدس است. همه ما در کودکی خاطراتی از سفر به مشهد داریم. فضای حرم بسیار ایرانی است و در این خصوص هم ما کم کاری کردیم هم مدیران فرهنگی که مسیر تولید و فیلمبرداری در حرم را هموار نکردند. امیدوارم که مسوولان آستان قدس رضوی و بنیاد فرهنگی هنری امام رضا(ع) تولید محتوا و ساخت اثار سینمایی را شروع و فیلمسازان را برای افزودن بعد معنوی به فیلم‌ها ترغیب کنند.

قبل از شروع فیلمبرداری به زیارت امام رضا(ع) می‌آیم

میری درمورد ماجرای ساخت این فیلم گفت: کسانی که با من کار می‌کنند می‌دانند که من شب قبل از هر فیلمی که میسازم به مشهد و زیارت می‌آیم. دلم می‌خواست آرامشی که از اینجا می‌گیرم را در فیلم به آهستگی به تصویر بکشم. به پرویز شهبازی، فیلمنامه نویس کار گفتم که من در حرم آرامشی دارم که دوست دارم بازیگر فیلم هم به آن دست پیدا کند، بنابراین شکل اولیه قصه تغییر کرد .

وی درمورد انتخاب بازیگران فیلم گفت: من و پرویز شهبازی هردو فکر می‌کردیم باید برویم دنبال بازیگری که به مسایل و دغدغه‌های فرهنگی علاقه داشته‌ باشد و در عین حال توانمند هم باشد، این شد که به سراغ محمدرضا فروتن رفتیم و اتفاقا بازی او بسیار هم درخشان بود و سیمرغ هم کسب کرد. درمورد نیلوفر خوش‌خلق فکر می‌کردم که چشم‌ها و ارامشی که در چهره‌ ایشان هست، می‌تواند به نقش کمک کند و انتخاب خوبی‌است.

میری درمورد حذف برخی شخصیت‌ها از فیلم گفت: این فیلمنامه درواقع روایتی از یک کاست بود که شخصیت اصلی آن را ضبط می‌کند و بعدها توسط دیگران پیدا می‌شود. بعد از نمایش در جشنواره فجر به نظرم رسید که باید این صحنه‌ها حذف شوند. خانم هنگامه قاضیانی هم که در فیلم نوار کاست‌ها را پیدا می‌کند و نقشش حذف شد، بعدها به خاطر این اتفاق از ما گله کرد.

مسوولان فرهنگی باید دلشان برای سینما بسوزد

وی ادامه داد: به آهستگی هنوز هم بعد از گذشت اینهمه سال برای من حال خوبی دارد و اتفاقات خوبی را با آن تجربه کردم. امیدوارم مسوولان فرهنگی دوباره دلشان برای سینما بسوزد. اما متاسفانه گویا این روزها فقط به فکر گردش مالی و فروش‌های چندصد میلیاردی هستند تا از ورشکستگی سینماها جلوگیری کنند. امیدوارم دوباره به سینمای قصه‌گو و هویت اصلی خودمان بازگردیم.

عضو شورای پروانه ساخت گفت: امام رضا(ع) نعمت بزرگی است در این کشور که می‌تواند مردم را با هم اشتی بدهد و دل‌ها را بهم گره بزند. هرچقد ما در اینجا و از این مضامین فیلم بسازیم کم است. باید شرایط بهتر از این‌ها باشد و امیدوارم تعداد این مدل‌ فیلم‌ها بعد از این بیشتر شود. متاسفانه این روزها برای ساخت این مضامین اصلا متقاضی وجود ندارد، چراکه سینماگران فکر می‌کنند این آثار فروش خوبی ندارند. هرچه بدست ما می‌رسد از این مدل فیلم‌هایی است که به دنبال جابه‌جا کردن رکورد فروش هستند که گاهی خجالت می‌کشم فیلمنامه آن‌ها را بخوانم. فیلم‌هایی مبتذل که اغلب محتوایی تکراری دارند.

زنگ خطری جدی برای مسوولان فرهنگی 

میری در حاشیه این نشست در گفت‌وگوی اختصاصی با خبرنگار ما بیان کرد: این اتفاق خیلی غم‌انگیز است که در سینما به یکی از بزرگترین جاذبه‌های دینی و توریستی‌مان انقد کم پرداختیم. فکر می‌کنم درمورد امام رضا (ع) به طور شاخص یک سریال و همین تعداد محدود اثر سینمایی داریم. قبل از انقلاب شاید حتی به این لوکیشن از باب معرفتی بیشتر توجه می‌شد. این یک زنگ خطر است که مسوولان فرهنگی ما باید آن فکر کنند و موانع ان را برطرف کنند. در دوره‌های قبلی سختی کار فیلمبرداری در حرم بود که انگیزه را برای فیلمسازها از بین می‌برد. اما خبرهای خوشی درمورد تغییرات نگاه و رویکرد فرهنگی در این زمینه می‌شنوم تا بتوان کارهای شایسته‌تری تولید کرد. حرم امام رضا(ع) به شدت ملی و ایرانی است و فارغ از هر نگاه سیاسی، به نظر من یک مأمن فرهنگی و معرفتی است که باید به آن توجه شود.

وی درخصوص ظرفیت‌های سینمایی شهر مشهد گفت: نمی‌شود جایگاه فرهنگی مشهد را در سینما نادیده گرفت، بسیاری از کارگردان‌ها و بازیگرهای شایسته ما از این استان آمده‌اند. به نظر می‌رسد یک دوره‌ای این ارتباط مشهد و سینما قطع شده و باید به آن اندیشید که چرا این اتفاق افتاده است.